Mistig … Blijkbaar kent de kust van Oregon maar twee standen: blauwe hemel of mist, maar niets ertussen in. Het verandert ook continue, maar op de meeste plaatsen was het zo dat eens we in de buurt van de oceaan kwamen, er mist opdook terwijl het een mijl landinwaars vol zon was.
Onderweg in Gold beach passeerden we nog de restanten van de Mary D. Hume, waarvoor we wel even de auto moesten keren want we waren te hevig aan het zingen op the offspring (ook Bart).
Volgende stop: Face rock in Bandon. Het is net laagtij en we zijn op het strand op zoek gaan naar beestjes in de achtergelaten plassen van de oceaan. Niet gevonden, maar potje hazelnootsiroop dat Bart mee had voor bij de koffie is in zijn broekzak kapot gegaan. Grappig maar veel opkuis werk, iedereen weet dat Bart de gewoonte heeft om al klein geld in zijn broekzak bijhoud. De auto zal ook ineens de rest van de dag naar hazelnoot ruiken.
We rijden wat verder in de straat naar Coquille point, daar vinden we wel veel anemonen in het water, maar de meeste zijn gesloten,en hebben een doffe kleur, waarschijnlijk heeft het te maken met de mist, Morgen komen we er normaal gezien ook tegen, hopelijk is de mist dan ook aan de zee weg.
Wat later wanneer we de kust en dus ook de mist verlaten, beslissen we toch even picknicken. En ineens een beetje oefenen op America football, Ik ben duidelijk geen catcher en geen werper ik denk dat ik beter ben in het supporteren.
Verder op rijden we naar de twee verschillende vuurtorens. Umpqua Lighthouse en Heceta Head Lighthouse, die eerste is op privé eigendom en de tweede moet je er naar toe wandelen. Het zal vast mooier zijn als het beter weer was.
Uiteindelijk stoppen we nog aan de Cape Perpetua Scenic Area. Dit is een stukje kustlijn met verschillende unieke bezienswaardigheden. The Devil’s Churn is een lange scheur in de kust rots die zich vult met oceaanwater. Bij harde wind exploderen de inkomende golven op de rotsen. Thor’s Well en Spouting Horn zijn beide het best zichtbaar ongeveer een uur voor hoog water tot een uur na hoog water. Het water wordt met kracht door de openingen geperst. Hoe spectaculair de bezienswaardigheden zijn is afhankelijk van de hoogte van de vloed en de richting en grootte van de deining. Deze bezienswaardigheden zijn populair bij de bezoekers maar zijn alle drie ook gevaarlijk. Wij zijn alvast zeer voorzichtig geweest en hebben ons beperkt tot de aangeven trails.
We verblijven in het dorpje Yachats. Niets echt speciaal en de kern is ook maar letterlijk 1 blok groot. We eten nog wat Fish en chips voor we een gezellig wandeling op het strand doen aan de achterkant van het hotel.