Vandaag starten we de dag met een bezoek aan Mesa Verde National Park. Voor wie Mesa Verde niet kent: het is een hoge tafelberg met uitzicht over de valley (Montezuma). Het is vooral bekend om zijn rotswoningen. Het was er meer dan 700 jaar de woonplaats was van het Ancestral Peubloan volk. Dit volk woonde hier tussen 600 en 13de eeuw. Om mysterieuze redenen zijn ze tussen de 12de en 13de eeuw vertrokken. De verschillende “dorpjes” werden door de moeilijk bereikbaarheid lang bespaard van berovingen en door doordat deze woningen in de rots waren gebouwd, werden deze minder beschadigd door het weer. Hie door kunnen we tot vandaag de dag deze prachtige historisch site betreden en je inbeelden hoe ze destijds leefden.
We stoppen natuurlijk eerst in het visitor center, want om de historisch rotswoningen te bezoeken moet je wel een ticketje kopen. Ons eerste keus was Cliff Palace, de grootste rotswoning, maar deze is sinds eergisteren tijdelijk gesloten wegens restoratie. Dat is pech!
Maar we zijn redelijk vroeg en kunnen een ticket bemachtigen voor een rondleiding in Balcony House. De lieve ranger waarschuwde ons meteen over de lader die je moet beklimmen en de smalle doorgang op het einde van deze spannende tocht, maar daar schrikken we niet van. De tour begon pas twee uur later. We konden dus rustig enkele plaatsen zelf gaan bezoeken. We doen eerst de mesa top loop. Daar kan je verschillende types huizen zien van oudere generaties, pithouses, dat waren eigenlijk half ingegraven hutten. Deze dateren allemaal van de eeuwen voor de constructie van de huizen in de wand van de vallei.
Je kan het bijna niet geloven maar we waren net aangekomen aan Balcony House en het begon te regenen. Nu bedenk ik me wel wat over die ladder. Tegen dat de gids er was, was het ook gedaan met regen dus het viel wel mee. Eerst stal een gouden arend de show. Zelfs de gids is onder de indruk van han tafereel. Ze vertelde dat ze dit nog wel jaarlijks mee maakt maar nooit zo lang. Na een ladder van 10 meter komen we aan bij het goed bewaarde Balcony House. Na wat waarschuwingen en uitleg kon ons avontuur beginnen. Balcony House had zijn naam te danken aan de verschillende balkonen die ze aan hun huisjes hadden gebouwd.
Toen we daar waren, begon het opnieuw te regenen. Ineens een duidelijke uitleg waarom ze die plaats hadden gekozen om hun huizen te bouwen, het bleef er lekker droog. Blijkbaar is het ook zo dat als het onweert, de ranger je zelfs niet meer naar boven laat klimmen, dus krijg je een een extra lange rondleiding. Zo ver kwam het gelukkig niet. We leren wat bij over het hun geloof en over de indeling van hun huisjes en kievas, dat zijn soort ontmoetingscentrum, feestlokalen eigenlijk. Die gasten waren er ingenieus vond ik, ze hadden zelf een muurtje gebouwd aan de ingang zodat er luchtcirculatie was. Toch een beetje onder de indruk. Ze geloofden ook dat ze in het derde wereld leefden en het gat naast het vuur was een teken van een vortex en symboliseert connectie naar het vierde wereld.
Na al de uitleg moeten we via een route die zij vroeger ook gebruikten terug naar boven. De route werd natuurlijk veiliger gemaakt voor de touristen. Eerst moesten we door een mini deurtje dat een soort tunnel vormt tussen de terugweg en het dorp. Daarna moeten we een lader nemen naar boven en daarna even naast de afgrond wandelen, maar dat alles op een veilig manier.
Van al die apenkuren krijg je honger, dus tijd voor een picknick. Enkel de regen was een spelbreker, dan maar in de auto verder picknicken.
We wilden ook Spruce Tree House nog bezoeken maar dat zou teveel tijd gekost hebben, dus we beslissen om verder te rijden richting Chinle, een van de grotere steden in de regio. Veel wil dat niet zeggen want als je het aan tripadvisor vraagt, is de Burgerking het beste restaurant hier.