Bye bye Vegas
Hier gaan we weer, helemaal uitgerust pakken we alles weer in. Op weg naar de volgende avonturen, dat liet niet lang op zich wachten. Aangekomen aan de auto die er al 3 dagen stond, hebben we de look en Hard salami teruggevonden. Wel ja, wat er nog van overbleef. Ondertussen was de frigobox helemaal ontdooid en waren de hard salami en look in het water beland. Niet meer te eten, we hebben dan ook alles in de vuilbak van het hotel gesmeten. Maar de geur was zo doorgedrongen in de auto, … i’m so sorry voor de volgende gebruikers. Na wat verluchten zijn we maar voor een korte rit vertrokken, naar enkele hotels verder. In de Venetian besloten we nog voor de allerlaatste keer te gaan windowshoppen… tussen Doir, Chanel en zo veel onbetaalbare merken. Verder gaan we naar de wel betalbare shopping aan de overkant, we vonden de uitgang trouwens niet direct, volgens mijn zijn die hotels/shopping allemaal zo gemaakt dat de uitgang niet voor de hand liggend is.
Maar we hebben intussen genoeg van het shoppen. Enkel in de apple store geven we nog wat geld uit. Wat er wel opvallend was, is dat er een catwalk uit de grond komt. Dus je gaat in een winkel en ineens is er een poduim en lopen er mannen en vrouwen voor je neus. Wat later was alles weer weg, erg vreemd. Ik vraag me af of ze in Wijnegem shoppingcenter niet de zelfde plannen zou hebben. Ze hadden al vast dezelfde zwembad/badkamer tegels. Uiteindelijk besloten we toch maar verder te rijden met de ramen op! Het is misschien warm maar de Salami/look geur is bijna ondragelijk.
We stoppen nog onderweg om wat vlees te kopen. Vanavond gaan we weer opzoek naar een BBQ!! En die hebben we ook gevonden. het was ook niet echt moeilijk want achter het hotel was er één. We love America.
We besloten om wat vroeger te gaan slapen zodat we de dag erop voluit kunnen genieten van Zion.
I’m gonna be Iron like a Lion in Zion
Wel Bob Marley is dan toch nooit in zion national park geweest, geen leeuw te bespeuren maar wel kleine uiltjes die op furbies lijken en arends, … maar geen leeuwen.
We stappen tot Angels Landing, pal op de middag en het is er heet. Onderweg zijn er toch een paar op de grond gaan liggen omdat er “een steentje in de schoen zat”. Wat verderop draaide de route gelukkig een canyon in en was er meer schaduw, daar zat ook een uil in de bomen, de mensen in de gaten te houden. Of furbie zoals sommigen hem noemde. Iets verderop kwam het pijnlijkste stuk van de klim, een set van switchbacks. Bij deze temperaturen toch een zware beproeving.
Hiermee waren we aan de voet van Angels Landing, het laatste stuk waar je langs kettingen omhoog moet klimmen zijn enkel Bart Kristel en Olivier verder gegaan. Angels Landing is een van de hoogtepunten van Zion, deze rotsformatie reikt voor ruim 450 meter de lucht in en biedt een spectaculair uitzicht over Zion Canyon.
Over dat laatste stuk hebben ze toch redelijk lang gedaan, omdat het er heel druk was en ze ook via dezelfde weg weer naar beneden moesten. Ik zou niet graag beneden onder de rots wandelen want er zijn verschillende flesjes water en andere objecten van de berg af gevlogen. Een tip voor als je deze wandeling doet, zie dat alles goed vast hangt en pas op voor rommel die van boven komt 🙂
De afdaling ging aanzienlijk vlotter dan de klim naar boven. We gingen terug naar het hotel in Hurricane en hebben daar opnieuw gebbq’ed.