Breakfast? Noop!
Veel te vroeg ging de wekker af… Again !? iedereen was gisteren zo moe dat er nu file was om te douchen. Er was geen ontbijt inbegrepen in het hotel, dus op een nuchtere maag de heuveltjes op en neer beklimmen (valt echt tegen). Het hotel lag 2,5 km van Fishermans Warf (dat was in vogelvlucht). Zonder rekening gehouden met de 7 heuvels van San Francisco. Na zwoegen en zagen kwamen we aan de bekendste bochtenstraat ter wereld: Lombard Street.
Enkele foto’s nemen en dan verder wandelen naar Fishermans Warf waar we in Bubba Gump hebben gegeten (zie film Forest Gump). Iedereen had zoveel honger dat we een veel te grote portie namen. Na 4 happen had we ook genoeg van de gefrituurde scampi’s, krab, …. Dat was wat ze noemen een stevig ontbijt. Oh ook eerste taalgrapje werd gemaakt, krab / crap… Spijtig genoeg kunnen enkel Kristel en ikzelf ermee lachen.
Hop-on hop-off
Daarna gingen we op het gemak de toeristisch bus op. Echt een aanrader eigenlijk, zonder veel moeite reden we de bekendste plekjes af en de Golden Gate Bridge over. Het was nog steeds koud en eerlijk gezegd hebben we niet veel gezien van de brug. De bus tour ging tot de overkant van San Francisco, Sausalito, waar plots het zonnetje begon te schijnen. Het leek wel op een haventje ergens in Spanje. Ik had daar wel even kunnen blijven. Maar er stond nog veel op het programma. We reden dus de Golden Gate Bridge terug over richting de mist.
Verder namen we de volgende bus. Die reed door de Chinese wijk en langs Union Square. We waren al naar de late kant dus shoppen bij Tiffani’s zat er niet in. Dat zullen we later in Vegas wel compenseren. Toch wat opklaring in de lucht. Tijd voor ons eerste Groepie!! Een foto waar iedereen van de groep op staat en zelf wordt getrokken, vrij ongemakkelijk dus maar oh zo tof voor deze blog. Dat zal trouwens een blijvend gebeuren zijn voor de volledige vakantie. Na al het geknoei was weer het tijd om iets te drinken of te eten want later zullen we op het befaamde Alcatraz eiland verkennen en van horen zeggen kan je het eiland moeilijk af. Op fisherman’s warf kan je een soepje eten uit een broodje (clam chowder). Het schijnt heel lekker te zijn. Zelf verkies ik voor een liter water.
Alcatraz by night
Uiteindelijk waren we op tijd voor de boarding naar Alcatraz. Op Pier 33 zaten wij samen met een paar 100 mensen te wachten. Tickets kan je ter plaatsen niet meer kopen. En volgens de groene gids is dit 3 sterretjes waard bij zonsondergang. Wij hebben deze tickets 4 maanden geleden online geboekt! Ok, voor wie Alcatraz niet kent: het is de beroemdste gevangenis ter wereld. En bevindt zich op een eiland in de bay van San Francisco. Ontsnappen was niet mogelijk.
We gingen met zen allen op een bootje en werden gedropt op het eiland. Daar zat een gids op ons te wachten om een kleine inleiding te geven tijdens de wandeling naar de gevangenis die boven een heuveltje zat. We kregen daar een audiofoon zodat je op je gemak elke kamertje van Alcatraz kan bezoeken. Het was wel de moeite waard. Met de zon die onder ging werd het daar wel wat luguber. Het was een raar sfeertje. Heel anders dan de gevangenen van nu die durven klagen dat ze geen playstation in hun cel hebben. Zij hadden een cel van 1,5 meter op 2,7 meter, met als enige comfort een smal bed, een wasbak, een toilet, een tafel en een stoel. Dat is veel voor 4 m². Toch is er een verhaal dat er 3 gasten ontsnapt zouden zijn. Door met een lepel een gat in de muur te krabben, dat is pas bezigheidstherapie.
Daarna keerden we op een overvolle boot terug naar het de veilige San Francisco.. Wat we even vergeten waren was de 2,5 km die we nog moesten beklimmen om terug in het hotel te geraken. Op een slakkentempo ging we de heuveltjes op en neer. Iedereen was blij om het hotel te zien. Tijd om te rusten, morgen vertrekken we naar Yosemite.