Yosemite by car
Deze keer was het wat minder intensief. Met de auto rijden we wat rond voor mooie uitzichten en nemen we wat foto’s en ook nog wat groupies! Naar het adembenemende tunnel view, naar glacier point om de Vernal fall waar we gisteren waren te fotograferen.. We reden weer
wat verder naar Mariposa Grove om daar toch een kleine wandeling te doen. Ondanks dat het warmer is dan gisteren was ik er minder vermoeid van. Tussen de oeroude gigantische sequoia bomen waren we op zoek naar het museum We zagen al even 0,5 mijl aangegeven: It’s a trap!! We hebben er echt meerdere borden gezien en het telde niet af! Uiteindelijk hebben we een houten huisje gevonden dat het museum moest voorstellen. Daar waren geen toeristen meer te bespeuren. In denk dat het het doel was dan die 0,5 mijl bordjes. We hebben dan ook een éénpootvogel eten gegeven. Toch wel belangrijk dat ik dat even vermeld! En we hebben de moose vertaald als regendier. Ook een belangrijke gegeven. Nog even via het winkeltje van de nationale park om vers vlees te bemachtigen. Want vanavond is het BBQ!
First BBQ
T
erug aan het hotel zaten de firepeople op ons te wachten. Blijkbaar was er wat verder een brand geweest en mochten ze in het hotel blijven slapen. Aan het hotel kan je, zoals op héél véél plaatsen langs de straat straat, zelf barbecueën. We moesten een groep kinderen wegjagen die daar zaten te spelen. Het was wat laat en het werd snel donker we hebben echt alles geprobeerd om wat licht te maken. We zijn zelf naar de lokale giftshop geweest om misschien kaarsen te kopen maar niets gevonden… spijtig! Als dessert hadden we marshmallows om te roosteren. Nu in de donker is het moeilijker dan het lijkt. We hebben geen liedjes gezongen, dat deden de Mexicanen naast ons al voor ons. Ook hier was het weer gezellig. Maar we zagen echt geen steek meer dus moesten we wel afruimen. We hadden nog geen zin om te ga
an slapen. De jongens gingen gaan douchen en wij gingen dan maar naar de arcade game hall spelletjes spelen. Maar al snel werden wij verzocht om deze te verlaten. Het was blijkbaar sluitingstijd. Buiten werden we aangetrokken door de brandweerwagens. We besloten wat onnozel te gaan poseren voor de wagens tot een van de brandweermannen op ons afkwam. Betrapt! Maar hier ook konden we vriendelijk babbelen met de Amerikanen. Zij kwamen van San Diego om een brandje te bussen. En hadden 48 uren gewerkt. Ze boden ons aan achter het stuur te kruipen van zo’n mastodont van een wagen. We mochten zelf kiezen de welke. We kozen blijkbaar die van de chef die aan het slapen was. Dat zorgt voor leuke foto’s! Oli heeft ons teruggevonden door de hoeveelheid gelach die we met z’n tweeën produceerden. Uiteindelijk dan toch maar gaan slapen.