Vandaag is het alweer de laatste dag. We hebben weinig interesse in het verkennen van downtown Phoenix en met een copiloot die te ziek is om te wandelen, besluiten we maar een toertje te doen met de auto. Dus in plaats van rechtstreeks de Interstate op te gaan richting Phoenix, nemen de scenic route (HW89A-HW260-HW87). Mooi weer, mooie landschappen en bijna geen verkeer op de baan, gewoon rustig verder cruisen. Natuurlijk hebben we de trend van gisteren verder gezet en het fototoestel niet boven gehaald.
Na een tijdje te rijden stoppen we bij Tonto Natural Bridge SP om de benen te strekken. Nog wel een leuk, netjes onderhouden state park. De grote attractie waar het zijn naam aan dankt is een natuurlijke brug, door de erosie heeft het water een heel gat uit de rots uitgeslepen maar het stuk erboven is wel blijven hangen.
-
- Natural Bridge
-
- De wand van de canyon
We doen een rondwandeling over het terrein naar de verschillende viewpoints. Er is nog een wandeling tot beneden aan de doorgang, maar die zagen we niet allemaal zitten. Aan een van de viewpoints merken we nog een dier op dat we niet herkenden, het leek eigenlijk op een aapje met een gestreepte staart, maar we zullen het nooit weten.
De dieren die op het gras rondliepen waren wel wat eenvoudiger te herkennen:
Hierna rijden we verder naar Phoenix. Onderweg verdwijnen de bomen en komen er cactussen in de plaats. De wegen worden steeds drukker en drukker, we naderen duidelijk de stad. Ons hotel bevond zich aan de rand van de stad, redelijk dicht bij de luchthaven zodat we de volgende dag niet te ver zouden moeten rijden, hoewel dat achteraf gezien nog wel redelijk is tegengevallen, we hebben de volledige luchthaven door gereden om bij het rental car center te geraken.
Na het inchecken in het hotel – waar de man achter de balie nog lachte omdat we onze namen in het Engels probeerden te zeggen, gingen we op zoek naar iets te eten. Blijkbaar was er een Outback in Phoenix. Omdat dit in Vegas zo goed was meegevallen, op naar daar voor de laatste steak van deze vakantie. Onderweg nog bijna een accident, Bart klaagt al heel de tijd over de vlakke linkerspiegel waardoor je een grote dode hoek hebt, groot genoeg voor een Mercedes die zonder lichten rijdt zo blijkt.
Niet slecht, maar die in Vegas was duidelijk veel beter. Hierna is het terug naar het hotel voor de grootste uitdaging van de dag, de auto leeghalen en alle bagage weer in de koffers krijgen. We willen niets achterlaten in de auto, behalve de CD die we er zelf in hadden aangetroffen, zo kan de volgende huurder ook nog eens genieten van heel slechte rap met niets dan scheldwoorden die ingezongen leek te zijn door een blanke tiener. Grappig voor welgeteld 3 seconden.