We zijn wat te laat opgestaan, het heeft waarschijnlijk iets te maken met gisteren. Dus de viewpoints die we gisteren wegens het te veel volk zijn voorbij gereden, slaan we vandaag ook maar over, maar niet zonder eerst te stoppen aan de safeway. Hoogstwaarschijnlijk een van de laatste keren van dit verlof. We naderen een zeer warme streek en lijkt ons dan minder opportuun om de frigobox te vullen met verse slaatjes. We merken meteen dat vandaag ook veel andere bezoekers huiswaarts trekken dus het is weeral aanschuiven. Aangezien we van Nevada terug maar California rijden, is er weer een grens controle en dat zorgt voor de bijpassende file.
We rijden aan een stuk door naar Mono Lake. Daar kunnen we meteen de schade van de marina fire van een week geleden opmeten. Een heel stuk van het bos is hier volledig afgebrand, tot aan het water van mono lake. Ondanks het hier volledig gedoofd is zijn er nog steeds twee brandweermannen om het in het oog te houden.
We stoppen bij de eerste toegang tot mono lake om te picknicken, bij de old marina waar het heeft gebrand. Daarna maken we hier ook een kleine wandeling, de grond langs de rand van het water ziet weeral zwart. Dit zijn miljoenen kleine vliegjes, eigenlijk een beetje vies, maar ja die meeuwen moeten ook iets kunnen eten.
We checken in bij het hotel in Lee Vining en rijden verder Yosemite Nationa Park binnen via de tioga pass. Al het sneeuw is hier al gesmolten maar toch gaat het temperatuur verder naar beneden, wat het ook wat aangenamer maakt om te wandelen. We rijden door tot tuolumne meadows waar we eerst stoppen aan het visitor center om dan wat rond te wandelen. We kruisen een Indiër die ons aanspreekt met “Hurry up, there is free soda up ahead“. We zijn duidelijk bijna aangekomen aan soda springs. Hier borrelt er koolzuurhoudende, koud water uit de grond. Van hieruit wandelen we verder naar de lembert dome, om via langsheen de weg terug te keren naar de auto. Onderweg komen we nog redelijk wat “wilde” diertjes tegen, marmotten en herten die stonden te grazen.
Na een uurtje is het bijna weer avond en tijd om een kleine snack te eten in waarschijnlijk de bekendste plaats net buiten het park, de Whoa Nelie Deli in het Mobil tankstation in Lee Vining. Onderweg komen we nog een viervoetige vriend tegen die weer doodleuk voor de auto oversteekt, dat begint de dagelijkse gewoonte te worden hier. Maar dankzij onze goede chauffeur hebben we het beest nog net opstond kunnen ontwijken.
Wij verblijven deze avond in Lee Vining. Ook ineens het saaiste motel ooit, een of andere hippie hotel onze kamer heeft volgens mij alle kleuren van de regenboog geschilderd en hier is geen airco, geen tv,… en daarom hebben we eindelijk wat tijd voor aan de blog te werken want WiFi dat kennen ze hier net nog wel.