Dag 13 | Chester (Lassen Volcanic National Park)


Vandaag verkennen we verder Lassen Volcanic National Park, we beginnen onze dag met een stevig ontbijt en zijn extra vroeg opgestaan want het wordt nog een drukke dag en we willen de drukte in het park voor zijn. Ik begin te beseffen dat Best Western gelijk ik aan warme wafels en dat is meer dan welkom. We willen de stops die we gisteren hebben overgeslagen, vandaag wel bezoeken maar helaas is Bumpass Hell nog steeds gesloten. We proberen nog even omwille van mijn koppiger vriend via een andere weg maar helaas is die shortcut was ook ondergesneeuwd. We leggen er ons uiteindelijk er wel bij en rijden verder naar Kings Creek, waar we een wandeling doen naar de Kings Creek Falls. In het heen gaan is er heel veel volk, ook de irritante Aziaten zijn aanwezig en volgen ons tot aan de waterval, waar we ze eindelijk zoals al het ander volk achterlaten. We kiezen dan ook de langere weg terug, vandaar.

We maken nog een fotostop aan Sulpherworks, dit lijkt heel hard op een stukje Yellowstone, maar dan veel kleiner.

Het park begint opnieuw erg druk te worden en we beslissen om de andere inrit van het park te bezoeken, aan Warner Valley, dit kost ons gemakkelijk anderhalf uur maar het is de moeite waard, hier zijn amper toeristen te bespeuren. Er is zelfs geen echte ingang of ranger om een praatje mee te maken, maar gewoon een plakkaat dat aangeeft dat je in het park zit. Zelfs de weg begeeft het en enkele mijl van onze bestemming moeten we verder over een zigzag weggetje vol met bulten en putten. Om dan uiteindelijk op de parking te eten, het begin toch maar een gewoonte te worden, we beginnen er zelf structuur in te brengen. Achterbank met het eten, iPad als tafel, brood op het dashboard. Het lukt ons ook nog goed!

Daarna beginnen we aan de wandeling die ons naar Devils kitchen moet leiden, het begon heel rustig en vlak doorheen de weilanden, maar na een tijdje was het toch weer omhoog klimmen. Onderweg komen wat Indische personen tegen die ons (dacht ik) wijs wilden maken dat er een kleine beer vlak naast de trail gezien was. Volgens mij was de kans zo klein dat we daar beren zouden zien, Ik dacht ook niet dat we in beren territorium zaten en dus liepen we rustig verder, links en rechts kijkende naar wat ze dan wel gezien zouden kunnen hebben, maar niets gezien.
In het terugkeren, kwamen we een park ranger tegen, dus ik moest het vragen en ja hoor, blijkbaar zaten er wel een aantal beren in deze regio, hij wist over welke beer we het hadden.

Na al dat wandelen waren we stik kapot. We waren eerst van plan om wat deftiger te eten. Maar we hadden zo veel honger en zo weinig geduld dat we voor de tweede keer bij de zelfde hamburger tent zijn gegaan, waar we de persoon achter de kassa blij hebben gemaakt door met een andere VISA te betalen waardoor ze eindelijk eens een andere keuzemenu kreeg op haar scherm, zijnde Engels of Spaans, ze had dit nog nooit mee gemaakt.